O rasach

 

W skrócie o tych rasach :

 Maine coon’y to koty, które ze względu na ostre pierwotne warunki naturalne (w tym ciężkie zimy), zostały obficie wyposażone przez naturę. Ponieważ hodowlany dobór stosowany jest dość krótko, rasa ta zachowała swoje silne, naturalne cechy. Maine coon’y są mocnymi, zdrowymi i odpornymi na choroby zwierzętami. Co ciekawe, zbliżoną rasą są koty norweskie leśne, które – choć odległe geograficznie – wyewoluowały w podobnym klimacie, co może wspierać teorię, że to właśnie na bazie tych kotów, przywiezionych przez Wikingów do Ameryki, powstała rasa maine coon.Futro nie wymaga bardzo skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych – przeczesanie kota 1-2 razy w tygodniu zwykle wystarcza.Pomimo że mity o maine coon’ach ważących 15 i więcej kilogramów są mocno przesadzone, koty tej rasy należą do jednych z największych kotów udomowionych. Są wysokie, o muskularnej budowie i grubym kośćcu. Dorosłe kocury ważą zwykle od 7 do 10 kilogramów, kotki są mniejsze i ważą najczęściej od 4 do 6 kilogramów. Bogate futro sprawia, że koty te wydają się cięższe niż są w rzeczywistości.Maine coon’y rozwijają się powoli i pełen rozwój osiągają zazwyczaj w wieku 3-4 lat. Zwykle przez całe życie zachowują skłonność do zabawy spotykaną u innych ras wyłącznie u małych kociaków. Kocury mają zwykle bardziej zabawową naturę, kotki zachowują więcej powagi, aczkolwiek jest wiele od tej reguły wyjątków. Są to koty duże, delikatne i o łagodnym temperamencie. Są bardzo towarzyskie i preferują przebywanie blisko człowieka, ale jednocześnie nie są zbyt zależne. Z racji swoich rozmiarów raczej nie wybiorą naszych kolan, a położą się tuż obok nas. Lubią współuczestniczyć we wszystkich domowych czynnościach. Również wydawane przez nich dźwięki są dość unikalne – cechują się bardzo charakterystycznym tonem głosu, którym posługują się do wyrażenia przeróżnych spraw – od ogłaszania swoich potrzeb życiowych po namawianie człowieka na wspólną zabawę. Maine coony kochają się bawić, wiele z nich lubi również aportowanie mniejszych przedmiotów. Dość rzadko miauczą, a jeśli już im się to zdarzy, to ich wysoki ton całkowicie nie przystaje do ich wielkości!Wielu ludzi uważa maine coon’y za doskonałe zwierzęta domowe ze względu na ich otwarty, radosny charakter, uczuciową naturę, zabawne nawyki, ich wewnętrzną potrzebę „pomagania” w każdej czynności domowej oraz łatwe w utrzymaniu futro. Są również wspaniałym towarzyszem dla dużych rodzin, łatwo zaprzyjaźniają się z psami czy innymi zwierzętami. Ich prezencja, ujmujący charakter, wielkość i ekspresja sprawiają, że koty te są najbardziej ukochanymi, zaufanymi i podziwianymi towarzyszami naszego codziennego życia.

 

Koty Neva Masquerade to rasa kotów o wszystkich cechach kotów syberyjskich i oryginalnym umaszczeniu kotów syjamskich. Różne organizacje felinologiczne różnie je klasyfikują: np. FIFe – największa na świecie Międzynarodowa Federacja Felinologiczna wyodrębniła nevę jako osobną rasę- rasę siostrzaną w stosunku do kota syberyjskiego, natomiast światowa organizacja WCF – traktuje nevy jako koty syberyjskie o umaszczeniu colorpoint (umaszczenie ze znaczeniami). Neva Masquerade to rasa kota domowego, zaliczana do ras półdługowłosych, pochodząca z Rosji. Uznana przez FIFe dopiero w 2008.

Nazwa rasy wiąże się z miejscem jej powstania. Nad rzeką Newą przepływającą przez Petersburg, odbywały się huczne bale maskowe. Jednocześnie Rosjanie byli rozkochani w kotach syjamskich, które same wyglądały jakby nosiły maski. Koty te były mieszkańcami carskich pałaców, ale mniej więcej w XVII w , kiedy populacja ich była już dość duża, spowszedniały i straciły zainteresowanie możnowładców. Trafiły wówczas na ulicę, gdzie doszło do samoistnych krzyżowań z kotami syberyjskimi. Program hodowli kotów syberyjskich ze znaczeniami został podjęty przez rosyjskich hodowców dopiero w latach 60-tych XX wieku. Na zachód Europy koty te dotarły w r.1990, a wielkimi wielbicielami i propagatorami tej odmiany syberyjczyków byli Niemcy. Do Polski nevki trafiły w drugiej połowie lat 90-tych ubiegłego wieku, ale pierwsze kocięta urodziły się, ku zaskoczeniu hodowcy, w roku 1999 w hodowli kotów syberyjskich o umaszczeniu naturalnym. Jak się później okazało, rodzice kociąt mieli przodków o umaszczeniu ze znaczeniami. Trudno dziś ocenić jakich ras kotów o umaszczeniu colorpoint używano do kojarzeń w programach hodowlanych, z pewnością różnych, ostatecznie mamy dziś nevę o cechach budowy i charakteru kotów syberyjskich.

To co odróżnia koty neva masquerade od kotów syberyjskich to umaszczenie futra i kolor oczu. Standard rasy jest dla kotów syberyjskich i neva masquerade taki sam, natomiast umaszczenie nev jest charakterystyczne dla odmian barwnych zwanych colorpoint, gdzie zasadniczy kolor futra kontrastuje ze znaczeniami, tj. ciemniejszym ubarwieniem na pyszczku, uszach, łapkach, ogonie. Charakterystyczną cechą nev , która urzeka miłośników tej rasy, są niebieskie oczy. Nevy charakteryzuje żywy temperament i bogata psychika. Błyskotliwie inteligentne, ciekawskie, przyjacielskie i lojalne, bardzo silnie przywiązują się do opiekuna. Stosunkowo łatwo adaptują się do nowych warunków i dobrze znoszą podróże, tak więc nadają się również na towarzyszy osób lubiących wyjazdy. Są komunikatywne i nieco bardziej głośne niż ich dziko ubarwieni kuzyni (koty syberyjskie). Głos nevy jest bogaty w barwy i dźwięki. Chętne do zabawy, wspinaczki i skoków, potrzebują wysokobodźcowego otoczenia, stąd też doskonale radzą sobie w licznej /także wielogatunkowej/ gromadzie. Nie ma w nich cienia agresji; raczej unikają bójek i domowych konfliktów. Obecnie dopuszczalnych jest 18 odmian barwnych znaczeń: ciemnobrązowe, niebieskie, czekoladowe, lila, rude, kremowe, szylkretowe w 4 pododmianach oraz szylkretowe pręgowane w 4 pododmianach. Wiele stowarzyszeń uznaje również nevy we wszystkich wymienionych barwach z dodatkiem białego. Kocięta rodzą się całkiem białe, bez barwnych znaczeń. Barwa oczu: Wyłącznie w kolorze niebieskim. Charakter kotów neva masquerade jest taki sam jak kotów syberyjskich.

 

Kot syberyjski - rasa kota domowego, zaliczana do ras półdługowłosych, pochodząca z Syberii. Zarejestrowana w FIFe dopiero w 1998 roku. Panuje przekonanie, że koty tej rasy nie uczulają ludzi tak jak koty innych ras, ponieważ ich ślina zawiera mniej białka fel d1.

Kot syberyjski to przedstawiciel jednej z naturalnych ras półdługowłosych. Oznacza to, że jego ewolucja przebiegała bez udziału człowieka. Początki rasy datuje się na XVII w., choć niektóre źródła podają nawet XI w. Pochodzi z Syberii i dlategojest jednym z najczęściej występujących kotów domowych w Rosji. Kot ten został upowszechniony poza Rosją stosunkowo niedawno, na Zachodzie dopiero po upadku ZSRR. Rasę w 1989 r. odkryło w Związku Radzieckim małżeństwo Schultz, miłośnicy kotów z ówczesnego NRD. Zakupili kilka okazów w Leningradzie. Krótkie dzieje tej rasy w krajach zachodnich sprawiają, że jej dokumentacja genealogiczna jest nader skąpa. W Polsce hodowlę tej rasy rozpoczęto w roku 1989, kiedy to Jolanta Sztykiel sprowadziła pierwszego kota syberyjskiego.
Koty syberyjskie to zwierzęta ruchliwe, żywiołowe, z dużym temperamentem. Są bardzo przyjacielskie, uczuciowe. Nie są agresywne, nie mają również niszczycielskich zapędów. Koty te bardzo lubią wspinać się i skakać, co potwierdza ich częste odpoczywanie na wysokich półkach i szafach. Są wspaniałymi myśliwymi. Jest prawdopodobne, że mieszkańcy Syberii używali ich jako "stróża" domu, ponieważ potrafił reagować mruczeniem na widok zbliżającego się obcego. W rodzinie jest serdeczny i towarzyski, nienatarczywy, niezależny.
Koty syberyjskie mają szerokie uszy, z wystającymi frędzelkami, lekko skośne oczy, frędzelki między poduszkami, na łapkach, portki na tylnych łapach.
Wielkość - średni lub duży, samice najczęściej mniejsze od samców. Samce od 8 do ponad 10 kg, samice do 6 kg. Ma masywne ciało o mocnym kośćcu. Kot o wyglądzie majestatycznym.